Baie dankie
Door: rosannekaapstad
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
17 Juni 2012 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Joehoeee! Of aaaaaah, ik ga naar huis!! Dubbele gevoels, maar na 137 dagen en meer dan 15.000 foto’s zit het erop! Vanavond vlieg ik om 23.35 uur terug met KLM, op naar VIVA hollanda! De maanden zijn voorbij gevlogen, en ik zal het land missen… zoals…
Best Western Cape Suites - room 6
Hutspot eten bij 25 graden, Geer en Gor kijken op bed met Juske en Demi, onze handige Toetsie (onze volkswagen polo), het gewend raken aan de afwas doen elke dag, de Skype dates met Nederland, de ratten en kakkerlakken in de wandelgangen van het Best Western, de o zo niet betrouwbare wifi redbutton, het lange wachten op je maaltijd bij de pub, het schrijven van waarbenjij.nu blogs op m’n bed, de noodzaak van een waslijn door mijn kamer heen omdat ik te bang ben voor krimp perikelen van de droger, het kopen van wasmunten om te wassen, de muziek van Demi en Juske, de auto ritjes met volume en bas tot oneindig, het rinkelen van de telefoon als Intercab of Sports weer bij de receptie stond te wachten en we minstens 10 minuten later aankwamen, de praatjes met het personeel van de receptie en ondertussen de snoepjespot leeg eten, het braaien met onze gele ufo lamp in eigen tuin, niet weten welke van de tien grijze volkswagen polo’s van ons was op de parkeerplaats en de vrijheid om vier maanden op jezelf te leven.
Maar ook Cape Town zal ik missen,
Zoals het zicht op de tafelberg, de chocolate chip cookies en de verse fruitshakes van de Fruits and Vegts, de wandelingen naar huis en elke dag weer bedenken hoe goed deze beslissing was om hierheen te gaan, de liften bij Cape Town Partnership met uitzicht op de stad, de taart van Charlies Bakery, de palmbomen die groeien als onkruid, de waaldrive met lichten van de stad ‘s avonds, het crossen met het bakkie van de CCID met Peter door Kaapstad, de vrolijke kinderen uit de krottenwijken, uiteten bij de Italiaan in Camps Bay, Maud naar huis brengen op zondagavond, de bacardi-lemon en wodca redbull voor drie euro, werken in ons nieuwe kantoor tot ’s avonds laat, ‘cheers’ gebruiken om gedag te zeggen evenals het aanspreken van een onbekende met ‘’hi how are you?’’, de vele zwervers op straat zoekend in prullenbakken, de overvolle maar goedkope en scheurende taxi busjes door de stad en tot slot de CCID mannen of vrouwen waardoor je je altijd veilig voelde in de stad. En last but not least, in je auto kunnen blijven zitten terwijl je auto werd bijgetankt en je ruiten ook nog eens werden schoongemaakt.. service of niet?!
En in South Africa..
De super mooie afwisselende natuur, the wildlife, het scheuren met de auto aan de andere kant van de weg, me nog steeds verbazen over dat de vluchtstrook een all-in one is: voetpad-fietspad-koeien graspad-inhaalstrook in één, de vriendelijke mensen die altijd bereid zijn te helpen, het verschil tussen arm en rijk tussen de bevolking, het drinken van de Amarula bij de avondzon, dat het ’s avonds donker werd om 17 uur, de lekkerste oranje Afrikaanse Fanta, de gele vluchtstrookstreep voor het ultieme vakantiegevoel, uiteten voor minder dan 10 euro, het oversteken van koeien, ezels en apen over de snelweg. Maar ook het kopen van airtime (prepaid) voor je mobiel, het vinden van straatnamen in de stoepranden, de vele vaak onbetrouwbare volkswagen chico’s die rondcrossen op elk hobbelig wegdek dan ook, het overvloed aan personeel, het signaal van wegwerkzaamheden door het wapperen met een rode vlag, de Afrikaanse taal zoals op de verkeersborden zoals ‘’bikini beach’’, ‘’buitengragt street’’, ‘’hou links ga rechts verby’’, ‘’stap vinnig door’’ en ‘’karavaanpark’’.
Baie dankie
Het waren vierenhalve onvergetelijke maanden South Africa, van elke dag heb ik genoten! Voor geen goud had het ik het willen missen. Het is de beste beslissing geweest tot nu toe in m’n leven. :) Het is echt mijn tweede thuisland geworden.
Lezers jullie bedankt voor alle lieve en spontane reacties op waarbenjij.nu, foto’s en berichten op facebook, mails en postkaarten. En mijn vier maanden hadden nooit zo geweest zonder m’n nieuwe vrienden en collega’s die ik hier heb leren kennen en de mensen zoals Jorien & Fleur, Barbara & Anjelica en Bas & Vanessa en m’n vader die ik hier mijn ervaringen heb mogen delen! :D
TIP
Een tip voor iedereen die ook nog de kans krijgt om naar het buitenland te gaan, DOEN! Zelf heb ik het altijd gezegd het nooit te doen, maar ik heb het advies van anderen gevolgd en bedacht dat het toch een unieke kans is. Het was een onvergetelijke ervaring, je leert zoveel naast alleen je stage, elke dag is genieten en niemand pakt het je meer af!
Ps. next challenge: een fotoalbum maken uit de 15.000 foto’s die zijn gemaakt de laatste vierenhalve maand.. :P
Op naar viva Hollanda, het platte land met de heerlijke hagelslag, dudok appeltaart, de lange zomeravonden, shoppen bij de H&M en bijenkorf, hockeyen, mijn fiets weer gebruiken en het belangrijkste: weer genieten met vrienden en familie! En, voor de laatste twee weken naar de Hogeschool Rotterdam!
Live your life! Go abroad! ;-)
Roos
Best Western Cape Suites - room 6
Hutspot eten bij 25 graden, Geer en Gor kijken op bed met Juske en Demi, onze handige Toetsie (onze volkswagen polo), het gewend raken aan de afwas doen elke dag, de Skype dates met Nederland, de ratten en kakkerlakken in de wandelgangen van het Best Western, de o zo niet betrouwbare wifi redbutton, het lange wachten op je maaltijd bij de pub, het schrijven van waarbenjij.nu blogs op m’n bed, de noodzaak van een waslijn door mijn kamer heen omdat ik te bang ben voor krimp perikelen van de droger, het kopen van wasmunten om te wassen, de muziek van Demi en Juske, de auto ritjes met volume en bas tot oneindig, het rinkelen van de telefoon als Intercab of Sports weer bij de receptie stond te wachten en we minstens 10 minuten later aankwamen, de praatjes met het personeel van de receptie en ondertussen de snoepjespot leeg eten, het braaien met onze gele ufo lamp in eigen tuin, niet weten welke van de tien grijze volkswagen polo’s van ons was op de parkeerplaats en de vrijheid om vier maanden op jezelf te leven.
Maar ook Cape Town zal ik missen,
Zoals het zicht op de tafelberg, de chocolate chip cookies en de verse fruitshakes van de Fruits and Vegts, de wandelingen naar huis en elke dag weer bedenken hoe goed deze beslissing was om hierheen te gaan, de liften bij Cape Town Partnership met uitzicht op de stad, de taart van Charlies Bakery, de palmbomen die groeien als onkruid, de waaldrive met lichten van de stad ‘s avonds, het crossen met het bakkie van de CCID met Peter door Kaapstad, de vrolijke kinderen uit de krottenwijken, uiteten bij de Italiaan in Camps Bay, Maud naar huis brengen op zondagavond, de bacardi-lemon en wodca redbull voor drie euro, werken in ons nieuwe kantoor tot ’s avonds laat, ‘cheers’ gebruiken om gedag te zeggen evenals het aanspreken van een onbekende met ‘’hi how are you?’’, de vele zwervers op straat zoekend in prullenbakken, de overvolle maar goedkope en scheurende taxi busjes door de stad en tot slot de CCID mannen of vrouwen waardoor je je altijd veilig voelde in de stad. En last but not least, in je auto kunnen blijven zitten terwijl je auto werd bijgetankt en je ruiten ook nog eens werden schoongemaakt.. service of niet?!
En in South Africa..
De super mooie afwisselende natuur, the wildlife, het scheuren met de auto aan de andere kant van de weg, me nog steeds verbazen over dat de vluchtstrook een all-in one is: voetpad-fietspad-koeien graspad-inhaalstrook in één, de vriendelijke mensen die altijd bereid zijn te helpen, het verschil tussen arm en rijk tussen de bevolking, het drinken van de Amarula bij de avondzon, dat het ’s avonds donker werd om 17 uur, de lekkerste oranje Afrikaanse Fanta, de gele vluchtstrookstreep voor het ultieme vakantiegevoel, uiteten voor minder dan 10 euro, het oversteken van koeien, ezels en apen over de snelweg. Maar ook het kopen van airtime (prepaid) voor je mobiel, het vinden van straatnamen in de stoepranden, de vele vaak onbetrouwbare volkswagen chico’s die rondcrossen op elk hobbelig wegdek dan ook, het overvloed aan personeel, het signaal van wegwerkzaamheden door het wapperen met een rode vlag, de Afrikaanse taal zoals op de verkeersborden zoals ‘’bikini beach’’, ‘’buitengragt street’’, ‘’hou links ga rechts verby’’, ‘’stap vinnig door’’ en ‘’karavaanpark’’.
Baie dankie
Het waren vierenhalve onvergetelijke maanden South Africa, van elke dag heb ik genoten! Voor geen goud had het ik het willen missen. Het is de beste beslissing geweest tot nu toe in m’n leven. :) Het is echt mijn tweede thuisland geworden.
Lezers jullie bedankt voor alle lieve en spontane reacties op waarbenjij.nu, foto’s en berichten op facebook, mails en postkaarten. En mijn vier maanden hadden nooit zo geweest zonder m’n nieuwe vrienden en collega’s die ik hier heb leren kennen en de mensen zoals Jorien & Fleur, Barbara & Anjelica en Bas & Vanessa en m’n vader die ik hier mijn ervaringen heb mogen delen! :D
TIP
Een tip voor iedereen die ook nog de kans krijgt om naar het buitenland te gaan, DOEN! Zelf heb ik het altijd gezegd het nooit te doen, maar ik heb het advies van anderen gevolgd en bedacht dat het toch een unieke kans is. Het was een onvergetelijke ervaring, je leert zoveel naast alleen je stage, elke dag is genieten en niemand pakt het je meer af!
Ps. next challenge: een fotoalbum maken uit de 15.000 foto’s die zijn gemaakt de laatste vierenhalve maand.. :P
Op naar viva Hollanda, het platte land met de heerlijke hagelslag, dudok appeltaart, de lange zomeravonden, shoppen bij de H&M en bijenkorf, hockeyen, mijn fiets weer gebruiken en het belangrijkste: weer genieten met vrienden en familie! En, voor de laatste twee weken naar de Hogeschool Rotterdam!
Live your life! Go abroad! ;-)
Roos
-
18 Juni 2012 - 06:21
Joselyn:
Fijn dat je het zo leuk hebt gehad chick! Ben echt super blij voor je!
En benieuwd naar alle 15.000 foto's hoor ;-) hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
